باغ گیاه شناسی تهران

باغ گیاه شناسی تهران

معرفی باغ گیاه شناسی تهران

باغ گیاه شناسی تهران بزرگترین باغ گیاه شناسی در خاورمیانه بشمار می رود که دارای وسعت بی نظیر حدود 145 هکتار که از لحاظ وسعت جزو ۱۰ باغ گیاه شناسی برتر جهان محسوب می شود. باغ گیاه شناسی در قسمت شمال غربی شهر تهران در دامنه جنوبی رشته ‌کوه‌های البرز در منطقه چیتگر قرار دارد. باغ گیاه شناسی تهران توسط تعدادی کارشناسان ایرانی و خارجی طراحی و در سال 1348 احداث گردید. باغ گیاه شناسی تهران حدود ۳۰۰۰ گونه درخت، درختچه و گل، کلکسیون از گیاهان جهان را در خود نگهداری و پرورش می دهد. باغ گیاه شناسی تهران به موزه گیاه شناسی ایران نیز شهرت دارد.

بخش های مختلف باغ گیاه شناسی تهران

باغ گیاه شناسی تهران دارای بخش‌ های زیادی می باشد، در این باغ گیاه شناسی ملی ایران گونه خاصی از گیاهان نقاط مختلف ایران و جهان نگهداری و پرورش داده می شود، از بخش های مختلف باغ گیاه شناسی ملی ایران می توان به بخش رویشگاه قاره اروپا، بخش رویشگاه قاره آمریکا، بخش رویشگاه چین و ژاپن، بخش رویشگاه گیاهان هیمالیا، بخش پرورش گیاهان دارویی، بخش ناحیه ایرانی و تورانی، بخش گیاهان آذربایجان و قفقاز، بخش گیاهان حوزه البرز، بخش گیاهان حوزه زاگرس، بخش باغ میوه ایرانی، بخش گیاهان گلخانه‌ ای جنوب، بخش آربراتوم، بخش باغ سیستماتیک و بخش خزر می باشد، در ادامه با بخش هایی از این باغ وسیع زیبا آشنا خواهید شد.

بخش رویشگاه قاره اروپا

بخش رویشگاه قاره اروپا حدود ۴۲۰۰ هکتار دارد، در این بخش گیاهان وارداتی از اروپا پرورش داده می شود، بخش رویشگاه قاره اروپا دارای معماری و طراحی بی نظیری از معماری یونان باستان می باشد که این بخش از دو قسمت اروپا مشاهیر و اروپا یک می باشد، بخش رویشگاه قاره اروپا از خیره‌ کننده‌ ترین و دیدنی‌ ترین بخش های باغ گیاه شناسی تهران می باشد که در آن تندیس هایی از گیاه‌ شناسان مشهور اروپایی مانند: داروین، واسیر، مندل، رشینگر و لینائوس قرار دارد.

بخش باغ میوه ایرانی

در این بخش میوه های بومی ایران پرورش داده می شود، بخش باغ میوه ایرانی حدود ۴٫۵ هکتار وسعت دارد و از درختان میوه ای که در این باغ پرورش داده می شود می توان به درختان میوه انجیر، انار، آلو، زالزالک، زیتون، سنجد، گلابی، فندق، هلو، شلیل، عناب، زردآلو، توت، انگور و پسته اشاره کرد. هدف از ایجاد این بخش حفظ میراث ژنتیکی میوه‌ های بومی ایران می باشد.